در سالیان اخیر بازار استفاده از رایانش ابری هیبریدی رونق زیادی پیدا کرده است. رایانش ابری هیبریدی از خصوصیات و مزایای هر دو ابر عمومی و خصوصی با هم بهره گرفته است و سازمانها و کسب و کارهای مختلف میتوانند با استفاده از این نوع رایانش ابری به اهداف خود دست یابند. مقالۀ حاضر به بررسی رایانش ابری هیبریدی پرداخته است.
فناوری رایانش ابری در سالهای اخیر بسیار تکاملیافته است. تغییر و تحولات عمدهای که در این فناوری به وجود آمده است، آن را به سمت دنیای جدیدِ رایانش ابری هیبریدی و استفادۀ بیشتر از ابر هیبریدی کشانده است. رایانش ابری هیبریدی یا ترکیبی که هم از خصوصیات ابر عمومی و هم ابر خصوصی توأمان استفاده میکند، بیشتر و بهتر میتواند پاسخگوی نیازهای کاربران باشد. شرکتهای تأمینکنندۀ خدمات ابری نیز این قضیه را به خوبی دریافتهاند و بیشتر به سمت ارائۀ خدمات رایانش ابری هیبریدی به کاربران خود، گام برداشتهاند. در همین راستا و به منظور آشنایی بیشتر با رایانش ابری هیبریدی مقالۀ حاضر به تحلیل و بررسی این نوع از رایانش ابری پرداخته است.
رایانش ابری هیبریدی از دو یا چند زیرساخت ابری کاملاً متفاوت (ابر عمومی، ابر خصوصی و ابر گروهی) تشکیل شده است و با اینکه خصوصیات همۀ این نوع ابرها را در خود جای داده است، اما با این حال نوعی رایانش ابری منحصر به فرد و متمایز از بقیه به شمار میرود. ابرهای تشکیلدهندۀ رایانش ابری هیبریدی توسط فناوریهای استاندارد یا اختصاصی به هم متصل میشوند و از این طریق امکان انتقال اطلاعات و برنامههای کاربردی فراهم میشود.
به عبارت دیگر، چنانچه سازمانی قصد داشته باشد بخشی از برنامۀ خود را در یک ابر عمومی اجرا کند و بخش متفاوتی از قابلیتهای ابر خصوصی را نیز در اختیار داشته باشد، میتواند این دو ابر را با هم ترکیب کند تا یک ابر هیبریدی پیدا کند. این ابر هیبریدی مزبور ویژگیهای هر دو محیط عمومی و خصوصی را با هم دارد، اما میتواند به نیازهای منحصر به فرد سازمان در غالب رایانش ابری هیبریدی پاسخ دهد.
در تعریف دیگری از رایانش ابری هیبریدی آمده است که: ابر هیبریدی یا ترکیبی یک سرویس ابری یکپارچۀ متشکل از دو ابر خصوصی و عمومی برای انجام وظایف متمایز در یک سازمان است.
رایانش ابری هیبریدی به سازمانها و کسب و کارهای مختلف این توانایی را میدهد که زیرساخت داخلی خود را به طور یکپارچه به زیرساخت عمومی منتقل کنند تا بتوانند هرگونه سرریز اطلاعاتی را کنترل کنند، بدون اینکه تأمینکنندگان خدمات ابری بتوانند به اطلاعات آنها دسترسی داشته باشد. همچنین، سازمانها و کسب و کارها با به کار بردن رایانش ابری هیبریدی این امکان را پیدا میکنند که، انعطافپذیری و قدرت رایانشی ابر عمومی را برای کارهای رایانشی و پردازشی اصلی و غیر حساس به دست آورند، در حالی که همزمان میتوانند با بهرهگیری از ویژگیهای ابر خصوصی، برنامههای کاربردی و اطلاعات حیاتی کسبوکار خود را ایمن نگه دارند.
ایجاد یک ابر هیبریدی نیازمند در دسترس بودن موارد زیر است:
رایانش ابری هیبریدی چگونه کار میکند؟
روش کار ابر هیبریدی، متفاوت از کار ابر عمومی یا خصوصی نیست. در ابتدای کار نرمافزار مجازی ساز منابع را منتقل کرده و آنها را در ابرها قرار میدهد؛ سپس نرمافزار اتوماسیون این منابع را تخصیص میدهد؛ و ابزارهای مدیریتی محیطهای جدیدی را برای رایانش اطلاعات تأمین میکنند. هنگامی که رابطهای برنامهنویسی کاربردی (APIs)، شبکههای خصوصی مجازی (VPNs) یا شبکههای گسترده (WANs)، دو محیط عمومی و خصوصی را به طور یکپارچه با هم پیوند میدهند که در نهایت ابرهای عمومی و خصوصی به صورت یک ابر هیبریدی در میآیند.
اتصال بین ابر عمومی و خصوصی تنها روش ایجاد و استفاده از رایانش ابری هیبریدی است. بدون این اتصال فقط دو نوع رایانش ابری عمومی و خصوصی به صورت جداگانه از هم وجود دارد. اینکه این اتصال چگونه توسعه پیدا کند، تأثیر مستقیمی بر روی نحوۀ عملکرد رایانش ابری هیبریدی دارد. سازگاری، قابلیت اطمینان و انعطافپذیری سیستم عامل تعیینکنندۀ چگونگی توسعۀ این ارتباط میان ابرهای عمومی و خصوصی است.
مزایای رایانش ابری هیبریدی
نمونههایی از کاربرد رایانش ابری هیبریدی
همۀ سرویسهای رایانش ابری باید کاربردهای خاصی را در سطوح مختلف و براساس نیازهای مختلف ارائه دهند، اما خدمات رایانش ابری عمومی به احتمال زیاد خواص مقیاسپذیری و صرفهجویی در هزینۀ بیشتری نسبت به رایانش ابری خصوصی دارند. یک سازمان میتواند بهرهوری خود را با استفاده از خدمات ابری عمومی برای تمام عملیاتهای غیر حساس به حداکثر برساند، و تنها برای مواردی که نیاز دارند به رایانش ابری خصوصی تکیه میکنند. سازمانها و کسب و کارهای مختلف میتوانند بسته به زیرساخت فعلی فناوری اطلاعات و اهداف تجاری خاص خود، از خدمات و منابع متنوع ابر هیبریدی برای برطرف کردن نیازهای خود استفاده کنند.